GAÜ’DE BİZDEN BİRİ .. BİR SİNEMA DEHASI, DERVİŞ ZAİM

Kıbrıs asıllı yönetmen Derviş Zaim, yaşamının sinemaya ayrılmış zamanından artırdığı süreçten bir bölümünü, kendi deyimi ile “karşılıklı öğreniyoruz; öğrenmek, öğretmek iki taraflıdır” düşünce ve duyguları ile “öğreti” ye ayırıyor.

2016-2017 Akademik Yılı’nda, GAÜ İletişim Fakültesi Öğretim Kadrosu’na katılan, çok moda tabir ile “ödüllü yönetmen”,  özelde doğduğu topraklara,  Kıbrıs’a, yine kendi deyimiyle “bir nefer” kadar  ya da bir o kadar da gönüllü yapıyor bu “öğretme” meselesini. Zaim, konu filmsel meselelere gelince; “ o meselesini” de şöyle anlatıyor;  “Her zamanki gibi öğrencilerin heyecanını gördük, bu heyecanı paylaşıyor olmanın mutluluğu içindeyim. Elimizden geldiğince, karşılıklı öğrenmeye çalışıyoruz. Öğrenmek ve öğretmek her zaman iki taraflıdır, buna inanırım. GAÜ'de ders vermeye başlamaktan dolayı da mutluyum. İletişim, sinema, televizyon konularında ders vermeye gayret ediyoruz. Bu konular aslında, günümüzün olmazsa olmazları arasında. Ne yaparsanız yapın, eğer kendinizi ifade edemezseniz, size ait temsil biçimlerinin farkına varmazsanız, ‘dünya’ sizi bir yere doğru mahkum ediyor ve  ne yazık ki çok da olumlu olamayacak koşullar altında,  hayatınızı idame ettiriyorsunuz. Bu da ruhen zenginleşmenizi engelliyor. İletişim fakülteleri, sinema televizyon bölümleri de bu amaç doğrultusunda varlar. Ben de, şahsım adına;  bunun bir neferi olarak, burada,  Kıbrıs'a ve GAÜ'ye yardımcı olmaya gayret ediyorum.

“PRATİK  İLE  TEORİ  BİRARADA GİTMEZSE, ÇOK İYİ KAMERA KULLANAN  VEYA  ÇOK İYİ  KURGU  YAPAN,  AMA  “ZIRCAHİL”  BİR  SÜRÜ  İNSAN  İLE  KARŞILAŞIRIZ”

“Ne kadar Pratik yaparlarsa o kadar iyi, ancak pratiği fetişleştirmemek lazım. Bazı üniversiteler bazı hocalar, bazı öğrenciler ve çoğunlukla aslında öğrenciler pratiği çok aşırı önemserler, ben de önemsiyorum pratiği, pratiğe yönelik dersler de veriyorum. Mesela, derslerimin sonunda film yapmalarını da istiyorum. Ancak,  pratik ile birlikte teorinin de gitmesi lazım. Aksi takdirde, çok iyi kamera kullanan, çok iyi kurgu yapan, ama zırcahil olan bir sürü insanla karşı karşıya kalırız. Bunun da, son derece vahim sonuçları olur. Pratik ile teorinin beraber gitmesi gerekir. Birinin ötekini geçmemesi lazımdır. Birinin ötekine, hep destek olması lazım. Bunu başarmak çok zordur, böyle bir modelin başarılı olacağını düşünüyorum. Naçizane yapmaya gayret ettiğim şeylerden birisi de bu.”

Öğrencilerden, ümitsiz olmamak gerektiğini anlatan, öğrenciyi umutsuzlık kategorileri içerisinde değerlendirmenin,  her zaman beklenmemesi gerektiğini de  ısrar ile söyleyen Derviş Zaim; “Eskisi gibi analiz etme , süreçleri devam ettirme, o süreçlerden sonuç çıkarma zihin yapısı,  artık olmuyor. Ama kategorik olarak, öğrencilerin böyle şeyler oluyor olsa bile, birşeyler yapamayacakları anlamına gelmez. Aslolan, sistemi kurmak ve sistemi insan odaklı yapmak, çevre ile etkileşim halinde bir sistem kurmaya çalışmak, açık bir sistem yapmaya çalışmaktır. Bu yapıldığı zaman, bunun olumlu sonuçları er ya da geç çıkacaktır. Hemen beklememek lazım.

Benim eğitim tecrübemin bana öğrettiği birşey var. Bazen öğrenciler, sizden birşey öğrenirler ancak, öğrendiklerinin farkında da değildirler. Dönem sonunda, birşey öğrenmediklerini düşünebilirler, ancak sizin söylediğiniz bir cümle; 3-5 yıl sonra,  öyle bir kafalarına oturur ki, onu hatırlamalarına neden olacak bir olay yaşarlar. Öğrenim, böyle birşeydir. Ektikleriniz, yavaş yavaş filizlenmeye başlar. Hemen, yarın sonuç beklememek lazım.” şeklindeki cümleleri de dikkat ile ilave ediyor.

VE “RÜYA”

Son filmi “rüya”dan bir kaç cümlesi de var Zaim’in; “Rüya,  şu anda Türkiye'de salonlarda gösteriliyor. Kasım ayının sonlarına doğru,  24 Kasım civarlarında,  Kıbrıs Sinemaları’nda da gösterime girecek. Dolayısıyla, seyircilerimizi, halkımızı Rüya filmini izlemeye davet ediyoruz. Rüya;  bir mimar kızın, etrafında gelişen olaylara karşı verdiği reaksiyonları konu edinen bir film. Benim, genellikle yararlanma amacıyla sorduğum sorulara da cevap veriyor. Dolayısıyla, aslında günümüzün yakıcı sorunlarından bir tanesi. Çünkü insanlık, hem konut adını verdiğimiz şeyi, kendisine yakışan bir biçimde ele almak durumunda.  Bunun yanında,  doğa ile çok fazla itişip kakışmadan bir çerçeve oluşturmak zorunda. Bunu,  konu edindiğimiz bir film, dolayısıyla,  Kıbrıs seyircisinin de dikkatini çekeceğini düşünüyorum.”