İNTERNET DÜZENLEMELERİ

TEKNOLOJİ

 

 

 

Bir ağın düzenlenmesi, bileşenleri arasında tutarlı bir şekilde çalışmasına, öncelikleri ve çatışmaları yönetmesine izin veren bir dizi birlikte çalışabilirlik kuralının tanımına dayanır.

 

Tüm aktörler tarafından gözlemlenen minimum kurallar olmadan ağ da olmaz. İnternet, bu demir yasanın bir istisnası değildir ve herhangi bir kolektif özgürlük alanı gibi, bugün İnternet'i ortaklaşa düzenleyen bir kuruluşlar ağı tarafından düzenlenen çok sayıda kural ve düzenlemeye tabidir.

 

İnternetin düzenlenmesi, bilimsel aygıtların bağrında doğmuş, merkezi olmayan bir ağ için teknik ilkelerin ve idari kuralların geliştirildiği hem yeni hem de zengin dönemeçlerle dolu bir tarihin sonucudur.

Geleneksel düzenleme ve uluslararası standardizasyon sistemlerinin sınırlarında yapılar geliştirmeye çalışan özel girişimlere aşamalı olarak devredilmiştir.

 

Geleneksel yapıların bu atlanması, ilk olarak, bu cihazlarda standartların geliştirilmesinin yavaşlığı ile açıklanmaktadır. Bu da İnternet ile ilgili teknolojilerdeki yenilik hızıyla uyumsuzdur.

Bu tepki süresi sorununa ek olarak, bu kuruluşların bazı standartları ve teknik ilkeleri destekledikleriyle rekabet eden İnternet'in özel mantığını anlamada karşılaştıkları zorlukla iç içeydi.

 

Aynı zamanda, uluslararasılaşma yönündeki açık bir eğilime rağmen, oyuncularının çoğu bugün Kuzey Amerika doğasıyla da açıklanabilir.

 

Son olarak, İnternet teknisyenlerinin ve girişimcilerin liberal ideolojisi, sırasıyla devlet veya uluslararası bürokrasilere karşı içgüdüsel bir güvensizliği açıklar.

 

Her halükarda, çağdaş İnternet, dağınık bir düzende de olsa Devletlerin ortak müdahalesi, becerileri çok sayıda profesyonel kuruluş ve çok dinamik ama kırılgan teknik standardizasyon mekanizmaları tarafından fiili olarak düzenlenmektedir.

 

İnterneti düzenleyen kurumsal çerçeve zayıflıklarla işaretlenmiş görünüyorsa, iyileştirme yollarını düşünmeden önce ön koşul, İnterneti düzenleme ihtiyacını sorgulamaktır.

 

Birçok kişi, minimum teknik düzenlemenin, yani açık standartların yayınlanması ve adreslemenin şeffaf yönetimi gibi, hiçbir düzenlemenin gerekli olmadığını, çünkü rekabetin, temel kaynakların bolluğunun ve merkezi olmayan bir şekilde yapılandırma yeteneğinin, onun güvenliğini sağlamak için yeterli araçları oluşturduğunu düşünüyor.

 

Merkezi olmayan zekâsı ve ağın modüler doğası göz önüne alındığında, tekel gücünü kullanma girişimi, yeni operatörlerin girişiyle bertaraf edilebilir. İçerik ve hizmetler ise kişisel tercihlere göre kişiselleştirilebilmekte ve içerik düzenlemesine gerek kalmamaktadır.

Daha genel olarak, İnternet için düzenlemenin yararsızlığı, dijital faaliyetlerin kıtlık kısıtlamalarından mustarip olmadığı ve giriş engellerinin sanal olarak yokluğu ile işaretlendiği varsayımına dayanmaktadır.

 

Bu hipotezlere geri dönersek ve diğer unsurları göz önünde bulundurursak, kıtlık kısıtlamalarının varlığı, dışsallıklar ve rekabetin canlılığına yönelik tehditler nedeniyle hem ağ hizmetleri hem de içerik açısından İnternet'in düzenlenmesini talep edebiliriz.

 

Haklı olarak, araştırmacılar, İnternette kıtlık kaynakları olduğuna dikkat çekiyor. Ayrıca, bunları ticaret öncesi İnternet'te yönetmek için benimsenen çözümlerin artık çok sayıda insana hizmet veren bir İnternet'te mutlaka meşru ve uygulanabilir olmadığını belirtiyorlar.

 

İnternet kıtlığının ilk kaynağı adresleme sistemidir.

 

 

Makine tanımlama sisteminin gerekli standardizasyonu ve hiyerarşisi nedeniyle, bir dağıtım sorununun kaynağında sınırlı sayıda kök vardır.

 

Çin Halk Cumhuriyeti'nden daha fazla IP adresi oluşturma kapasitesine sahip olan Stanford Üniversitesi örneğinden sıklıkla bahsedilir.

 

Bu, öncekinin mevcut adresleme sistemini tasarlarken çok sayıda makine adresini kendi kullanımı için ayırması fırsatından kaynaklanmaktadır.

 

Üçüncü nesil İnternet'e geçişle birlikte, daha büyük kapasitelere sahip bir adresleme sistemi kullanıma sunulmuş ve bu da sonunda makine adresleri üzerindeki bu kıtlık kısıtlamasını kaldırmıştır.

Temelde kıt olan kaynak aslında alan adları tarafındadır. Anlamlı adresler oluşturmanın mümkün olduğu doğal dil sözcüklerinin veya ifadelerinin sayısı sınırlıdır. Ayrıca, önemli çıkar çatışması sorunları vardır.

 

Bu alanda, bu isimlerin İnternet'te münhasır kullanımının atfedilmesi ile diğer alanlarda kullanımlarının zaten rezerve edilmiş olabileceği veya başka bir şekilde bireysel olarak uygun görülmediği gerçeği arasında hem kıtlık hem de çelişki vardır.

 

Ayrıca, İnternet'in küresel doğası, daha önce farklı alanlarda faaliyet gösteren aynı adı taşıyan meşru kullanıcılar arasında çatışmalar yaratır.

İnternetteki ikinci kıtlık kaynağı, mevcut ulaşım kapasitesidir. Belirli bir anda ister ara bağlantı noktaları ister sunucular olsun, altyapıların yanı sıra ağdaki kritik düğümlerin kapasitesi ile sınırlıdır. Daha sonra, ele alınan ufka bağlı olarak iki tür sorun ortaya çıkar.

 

İlk olarak, her bir anda bant genişliği kıtlığını tahsis etmek için bir kriter belirlemek gerekir. Daha sonra, İnternet tarafından iletilen bilgi paketlerinin otomatik olarak mevcut kapasiteleri kullanması nedeniyle kapasitelerini geliştirmeye teşvik edilmelidir.

 

Ticari İnternet'te, çeşitli bilgi alışverişlerine verilecek önceliklerin yönetilmesi konusu, gerçek zamanın önemli olduğu hizmetlerin kalitesi için özellikle önemlidir: telefon, video konferans, görsel-işitsel yayıncılık, vb.  Bazı endüstriyel ve ticari uygulamalar için de önemli olabilir.

 

İkincisi, mübadelenin tüm boyutlarının, özellikle hizmet kalitesinin, esasen çeşitli bilgi akışlarına verilecek öncelik kurallarının müzakere edildiği eksiksiz bir pazarın organize edilmesinden ve bu pazarın rekabetçi kalmasını sağlamaktan ibarettir.