Koltuk kagısı, sen-ben-bizim oğlan konusu...

Koltuk kaygısı ve şahsi çıkarlar toplumsal sorunların önüne geçti...
Ülkede sosyal ve ekonomik onca sıkıntı varken, halk çözüme dair umudunu yitirmiş durumda...
Bu süreçte kararlı ve sorunlara çözüm arayacak bir siyasi anlayışa ihtiyaç var, mevcutlar ise sadece koltuk kavgasında...
Siyasetin sağı, solu, ortası farketmiyor, hiçbiri sorunların karşısında çözüm önerisi getiremiyor...
Sorun; Liyakat mı? Samimiyet mi?
***
Çözüm önerileri ile gelen partiler ise; ahbap-çavuş ve sen-ben-bizim oğlan metodu karşısında küçücük oylar alıyor... Yani bir çark kurulmuş, o çarka çomak sokmak isteyenler sistemin yarattığı zenginlerin basını aracılığı ile vuruluyor... Sistemi kuranlar ülke kaynaklarından pastayı sadece kendi çevresine dağıtıyor... Pasta-börek talebimiz yok; ama halk ekmek almakta zorlanıyorken, devlet kaynakları üzerinden pasta-börek hesabı yapanları eleştirmek duyarlı olan her insanın meselesi olmalı...
***
Çözümsüzlüğe gömülmüş bir gidişat var, bunu değiştirmek sadece siyasi partilerin ismi ile alakalı değil... Zihniyet meselesi...
Toplumsal sorunların somut çözümleri parti siyasetinden de öte, yani çözümün yolu; önce kırılan umutları yeniden inşa etmek, gençlerin sorumluluk almasını sağlamak ve ülkeye aidiyet duygusu ile bakan insanların sayısını çoğaltıp, sorunların güç birliği ile çözülmesi için gönül köprülerini kurmaktan geçer...
***
Eğer, siyasiler ahbap-çavuş ilişkisine göre seçilir, liyakat eksik kalırsa; sorunlar çözülmez...

Eğer, koltukları babasından miras gören zihniyeti değiştiremezsek; sorunlar çözülmez..